West-Friesland

De avond ging over Duurzaamheid: is het tij nog te keren.

Voor de pauze sprak Johan Wempe. Johan is hoogleraar bedrijfsethiek aan de VU, bewoner van Enkhuizen en echtgenoot van Annemarie Lub. Annemarie is dierenarts in Enkhuizen.  Johan heeft bemoeienis met de mestwetgeving, is actief op het gebied van biogas en zit in het bestuur van de "zonnecoöperatie" van Enkhuizen.

Deze coöperatie zoekt een dak voor inwoners die geen geschikt dak hebben om zonnepanelen op te plaatsen om zo toch te kunnen participeren in zonne-energie.

Volgens Johan is het van belang om bij duurzaamheid te denken aan, zeker op gemeenteniveau, samenwerking. Een ander belangrijk element in duurzaamheid is omzetting van lineair naar circulair verbruik.

Hij begon te vragen wie er op het dak van eigen huis zonnepanelen heeft.

Er kwam een discussie van plannen die sommigen hebben. Er is wel een regeling tot financiële tegemoetkoming voor plaatsing van panelen, maar hij noemde dat "een gedrocht". Daarna ging hij in op het feit dat we bij het opwekken van zonne-energie te maken hebben met pieken en dalen en daar komt de samenwerking om de hoek kijken.

Momenteel is het opwekken van stroom via de zon geen duurzame productie.
Een voorbeeld van circulair werd gegeven door Lana, de 20 jarige dochter van WFO bestuurslid Kees van Spronsen. Zij kent een spijkerbroekenwinkel, waar je een afgedragen broek weer terug kan brengen, en dan krijg je een soort "statiegeld" terug.

Johan noemde nog een paar voorbeelden, zoals de vloerbedekking producent Heugaflex en Desso-tapijt en het kantoormeubelenbedrijf ARENDS. Zij hergebruiken afgedankte producten van het eigen bedrijf, door statiegeld terug te geven indien het afgedankte bureau of het versleten tapijt terug te brengen bij de fabrikant. Deze kan een groot deel van de grondstoffen terugwinnen uit het afgedankte product om hiermee weer een nieuw product te maken. Het terugwinnen van deze grondstoffen is voor een fabrikant aantrekkelijk.

Zeker als de grondstof zeldzaam is, zoals bij mobiele telefoons.
Momenteel is er toch al een "strijd voor afval" aan de gang. Het zou Johan niet verbazen, als de afvalbergen, waarop nu menig Nederlander aan het golven is, weer worden geslecht! Het "take-back" systeem is dus aan het groeien.
De energiebedrijven hebben er geen belang bij hebben als we minder stroom gaan gebruiken. (Spaarlampen campagne bijv.) |Johan zei letterlijk: "Zij zijn tuk op een grote omzet."

Zo zijn er tegengestelde belangen tussen regering en energiebedrijven.
Johan noemde ook het belang van het gebruiken van grondstoffen dichtbij. Dus afvalhout voor kachels. De vraag werd gesteld of biomassa niet als iets negatiefs gezien?

Johan gaf aan dat er wel twee bronnen die een positief effect hebben: organisch afval en rioolslib. 5% van onze aardgasvoorziening komt daar vandaan. Een andere aanwezige wees op het gebruik van aardwarmte. In de Wieringermeer worden daarmee al een aantal kassen verwarmd. Johan gebruikt bij de dierenklinieklocatie ook aardwarmte.

Afhankelijk van de plek is de diepte van "eruit halen" verschillend. Van de 5 locaties mislukt het ophalen van aardwarmte bij 2 daarvan.

Zijn "draden" gaan tot 70 m. Hij noemde aardwarmte wel "een onderschatte factor". Samenwerking op dat terrein noemde hij "een bijna vereiste".
De al eerder aangekondigde stelling werd vervolgens door Marcel aangegeven. Het was meer de vraag: Wat kunnen we nu al "energieneutraal" doen? Hij begon zelf de discussie door te zeggen dat in samenspraak met wooncorporaties plaatsing van zonnepanelen en isolatie al iets zou zijn. Dat maakt een woning nog wel niet "energieneutraal", maar "zolang er daken zijn, moeten we die gebruiken". Beter dan natuur op te offeren voor "energieweilanden".
Via een vraag kwam de discussie op het al of niet zinvol zijn van beperken van energiegebruik. Johan beaamde dit. Pas als je energie gereduceerd hebt, kun je bekijken hoe je, wat je nodig hebt, kunt opwekken en hoe je daarbij moet samenwerken.

Hier kan de gemeente een grote rol spelen, maar ook de woningcorporaties kunnen veel betekenen. Je zou voor het uit de grond halen van aardwarmte bijvoorbeeld een coöperatie kunnen oprichten.

Na de pauze sprak Lana van Spronsen. 
Lana sprak over de invloed van de intensieve veeteelt op het milieu.

Wanneer we een hamburger eten staat dit gelijk met het waterverbruik van 3 maanden douchen. Wanneer we een ‘meatless Monday’ zouden houden, oftewel bijvoorbeeld als 1 vleesloze dag per week dan heeft dit al een enorm positief effect op het milieu.

De intensieve veeteelt is een grotere belasting voor het milieu dan het hele vervoer over de hele aarde.

Lana is een jonge vrouw die al vanaf haar 9e jaar vegetariër en sinds 3 jaar veganist is. Een film op school over de opwarming van de aarde maakte grote indruk op haar en dat is zo gebleven.

Duurzaam leven betekent niet alleen vaker met de fiets, de verwarming een graadje lager, en ledverlichting maar kan ook heel goed via wat je eet. Dat was Lana’s boodschap.

Ze onderschreef dit met een aantal cijfers en statistieken, die menig bezoeker de ogen opende.

Kortom het was een indrukwekkend en heel duidelijk verhaal en een zeer leerzame avond.

Over de invloed van de intensieve veeteelt op het milieu bestaat ook een documentaire, getiteld Cowspiracy die te zien is via You Tube. Een aanrader.