West-Friesland

Laatst zat ik na te denken over het werk dat ambtenaren doen. Dit naar aanleiding van een een andere discussie die ik op internet voerde. De skepsis tegenover ambtenaren, en dan met name bureaucratie, is nl. zeer groot. In dit stuk schreef ik daar ook al over.

Een volgende denkstap was: hoe zit dat nou in Enkhuizen? Onze ambtenaren doen goed werk maar weten de bestuurders ook altijd het "juiste werk" aan te leveren. Hoewek ik me besef dat het bijna karikaturaal lijkt, moest ik toch onbedoeld denken aan de Breedband-kwestie.

Hoeveel geld in de vorm van ambtenarentijd zit daar eigenlijk niet in? Tienduizenden euro's zullen dat ondertussen zijn. En wat hebben we nu? Niets, het werk is vrijwel volledig gepompt in het koste wat kost NU overdragen van de welzijnstaken naar de woningbouwstichting. Wachten kon natuurlijk niet, dat kan alleen als het om de Melkmarkt of centrale huivesting gaat. Dan stellen we gewoon de beslissing uit. Hier niet, zelfs als het (nog) niet mag, doen we het lekker toch.

Waar komt dat nou door? Ik denk dat het politieke trots is. In dit stadium een stap terug doen, wordt misschien wel ervaren als gezichtsverlies. Overigens zou ik dat natuurlijk altijd ontkennen, geen groter gezichtsverlies dan erkennen dat je iets doet om gezichtsverlies te voorkomen. Voor de verkiezingen is hoog spel gespeeld. De meeste raadsleden hebben elke keer weer hun fiat gegeven aan de gang van zaken. Tja, dan kun je ook niets anders meer dan op de trein blijven zitten. Jammer, want het zou voor Enkhuizen beter zijn als er naar de koele feiten zou worden gekeken.